Zoals je kan lezen in een van mijn vorige berichten hebben wij met AquaTerra een “Spacefarm” project op poten gezet. Dit houdt in dat we een klein prototype van onze machine hebben gemaakt. Maar wel met een ander doel, namelijk het uitzoeken van mogelijke manieren om in de ruimte te kweken.
Dit was voor ons heel belangrijk want het is de allereerste keer dat we samen iets gerealiseerd hebben. Omdat we hier toch wel enorm trots op zijn en enorm veel uit geleerd hebben neem ik je graag mee op ons avontuur.
Dankzij Howest zijn we in contact gekomen met de kunst – bioloog Angelo Vermeulen, die het project leidde. Hier hebben we samen met nog een aantal professionals rond tafel gezeten en verschillende scenario’s van projecten uitgewerkt. Waar dan uiteindelijk het “spacefarm” project is uitgegroeid. In dit project was het de bedoeling dat iedere groep een alternatieve manier van het kweken in de ruimte schetste en dan later (na groen licht) gaat bouwen. Voor ons perfect natuurlijk want wij gingen toch net een prototype bouwen en met een paar kleine aanpassingen kwamen we hiervoor in aanmerking.
(Hier een aantal foto’s van de schetsen)
Na het uiteindelijke groene licht konden we beginnen met bouwen (met maar 2 maand van de deadline). Natuurlijk was dit niet zo vanzelfsprekend want wij gaan ook nog full time naar school, zijn 2 start ups aan het starten en sommigen onder ons klussen ook nog wat bij als jobstudent. Dus zeker werk genoeg! Zo hebben we ieder weekend wat bijgeklust, maar de grootste stappen hebben we gezet in de laatste drie weken van de deadline. Waarvan er 2 in de Paasvakantie lagen.
(Hier een aantal foto’s van de eerste werkzaamheden)
Eigenlijk is dit maar een stomme ton op wielen, maar dit was echt een grote boost. Je zou schrikken van hoe weinig een mens gelukkig kan komen. Natuurlijk waren we er nog lang niet want op dit moment waren we er nog altijd niet uit welke sturing we gingen gebruiken & zaten we toch nog met een aantal praktische vraagtekens. En hier is waar heel het leerproces eigenlijk pas echt begon. We hebben leren omgaan met strakke deadlines, leren omgaan met onduidelijkheden, goed leren samenwerken en we zijn vooral dicht bij elkaar komen te staan als team! Dit en samen met de oplossingen die we al hebben voor onze grote machine zorgde ervoor dat dit project echt wel van een goud waarde was en nog steeds is voor ons.
Uiteindelijk waren we bijna klaar met de hardware maar dan kwam de software nog, normaal moet je die eerst schrijven maar door het feit dat we nog niet wisten hoe alles ging werken en welke sturing we gingen gebruiken konden we nog niet.
(Hier opnieuw enkele foto’s van het proces)
De laatste dagen waren heel erg hectisch, er moest nog enorm veel werk gebeuren aan de machine, maar de week na de vakantie hadden we ook een heleboel deadlines voor school. Dit zorgde ervoor dat we hele lange nachten hebben gekend en met kers op de taart hadden we op de dag van onze installatie een presentatie voor de finale van SBP van het jaar (Gelukkig dicht bij BOZAR).
Ik ben enorm trots op wat we bereikt hebben, ik denk dat het resultaat er zeker mag zijn, maar ook zeker hoe we gewerkt hebben en hoe we als een team gefunctioneerd hebben.
(Hier nog enkele foto’s van de eindsprint & natuurlijk ook onze artificial gravity generator)
0 reacties